امروزه در هاليوود، استوديوهاي فيلمسازي و ستارگان سينما هر دو در تلاشند با حضور در فيلمهاي مطرح به يكي از چهره ها و استوديوهاي پولساز و پردرآمد تبديل شوند.

به همين خاطر جاي تعجب نيست كه چرا «بوردينگ» (Boarding) در ميان ستارگان سينما (مخصوصا ستاره فهرست A) افزايش يافته و استوديوها هم كم و بيش از آن حمايت كرده و با آن كنار مي آيند. «بوردينگ» بيش از هر گروهي تهيه كنندگان سينما را تحت فشار قرار مي دهد، چرا كه بايد در مدت زمان تعيين شده اي، مبلغ زيادي را طبق يك قرارداد عمومي به بازيگر پرداخت كنند.

«بوردينگ» چيست؟

در اينجا لازم است واژه «بوردينگ» را توضيح دهيم؛ «بوردينگ» واژه اي است كه براي قراردادهاي ثابت ستارگان سينما در نظرگرفته مي شود؛ آنها قيمت ثابتي دارند و موظف هستند در مدت زمان تعيين شده اي، در فيلم بازي كنند. بوردينگ تا حد زيادي باب سليقه ستارگان هم هست، چرا كه آنها موقعيت و برنامه ريزي كافي براي بازي در فيلم هاي ديگر هم دارند و در صورت متوقف شدن پروژه بنابر قرارداد بخشي از دستمزد خود را دريافت مي كنند. به عنوان مثال دستمزد «جاني دپ» 20 ميليون دلار است. او اخيرا براي بازي در فيلم فانتزي جديد ديزني تحت عنوان «در جنگل»‌ (In to The wood) از بوردينگ 20 ميليون دلاري استفاده كرده است. طي يك هفته فيلمبرداري «در جنگل»‌ در شهر لندن، يك ميليون دلار به «جاني دپ» پرداخت مي شود و اين روند با تغيير لوكيشن و ادامه روند فيلمبرداري به دپ پرداخت مي شود؛ به اين ترتيب تا پايان فيلمبرداري تمامي دستمزد او به شكل خرد خرد پرداخت مي شود.

به عبارت ديگر اگر فيلمبرداري در لوكيشن هاي ديگر ادامه يابد به همين صورت دستمزد «دپ»  پرداخت مي شود و تا پايان فيلمبرداري پروژه،‌ دستمزد 20 ميليوني او كاملا پرداخت مي شود. بنابراين در صورت متوقف شدن پروژه، بازيگر ضرر چنداني نمي بيند. «دپ» ستاره اي مطرح است كه بازي او بدون عيب و نقص است، بنابراين نمي توان از او انتظار داشت تا پايان فيلمبرداري دستمزدي دريافت نكند و به اصطلاح در راه خدا كار كند.

هر چقدر «بوردينگ» براي بازيگران فهرست A سينما مطبوع و قابل قبول است، ولي براي تهيه كنندگان بيشتر شبيه به يك كابوس است، آنها مجبورند نهايت تلاش و پول خود را براي حفظ بازيگر و پرداخت به موقع دستمزد او بنابر قرارداد بوردينگ، به كار ببرند.

«بوردينگ» از نظر تهيه كننده

«داگلاس ويك» تهيه كننده مطرح فيلمهاي (Divergent) و «گتسبي بزرگ» در اين باره مي گويد : برنامه ريزي بوردينگ روندي پيچيده تر از كشف علوم است. اشتباه در آن مي تواند در عرض 10 روز يك پروژه سينمايي را بخواباند و پرداخت دستمزد را با مشكل مواجه سازد.

فوايد «بوردينگ» براي جذب ستارگان در نقشهاي افتخاري

«بوردينگ‌»‌ فقط براي ستارگان نقشهاي اصلي نيست. شايد حضور افتخاري يك بازيگر فهرست A يا بوردينگ ويژه آن بازيگر باشد. به عنوان مثال «بروس ويليس» در دو فيلم «بي مصرفها 2» و «جي آي جو» حضوري كوتاه ولي مطرح داشت.

«ويليس» به احتمال زياد براي بازي در اين نقشهاي افتخاري از «بوردينگ» 10، 15 و يا 20 ميليون دلار استفاده نكرده ولي بنابر برنامه ريزي بوردينگ، او براي بازي در هر سكانس دستمزد هنگفتي دريافت كرده است. به گونه اي كه برخي تهيه كنندگان دستمزد روزانه او را بنابر بوردينگ يك ميليون دلار عنوان كرده اند؛ هر چند فروش موفق هر دو فيلم به اندازه كافي سبيل تهيه كنندگان را چرب كرده است.

«هريسون فورد» و «دوآين جانسون» هم به همين شكل، بوردينگ آنها 15 ميليون دلار است ولي از آنجا كه حضور افتخاري آنها در يك فيلم، گيشه موفق سينماهاي بين الملل را به دنبال دارد، تهيه كنندگان معمولا از آنها دعوت مي كنند تا نقشهاي افتخاري را بازي كنند و براي هر روز بازي بين 700 هزار تا يك ميليون دلار به آنها دستمزد مي دهند!

نمونه هاي اينچنيني بوردينگ در هاليوود زياد رخ مي دهد، چرا كه هم تهيه كنندگان مجبور نيستند دستمزدهاي بسيار بالايي پرداخت كنند و هم اينكه با حضور افتخاري يك ستاره مطرح سينما، فروش فيلمهاي خود را تضمين مي كنند. نمونه اينگونه بوردينگ ها را مي توان در بسياري از فيلمها مشاهده كرد. به عنوان مثال «جك نيكولسون» در فيلم «جدا مانده» به كارگرداني «مارتين اسكورسيزي»، «گري اولدمن» و «جان مالكوويچ» در فيلم «ياغي»، «كيت وينسلت» در فيلم (Divergent) و ...

در نهايت استوديوها نگاه ويژه اي به حضور افتخاري «استريپ ها»، «وينسلت ها» و «ويليس ها» دارند تا در كنار حضور يك چهره معروف در فيلمهايشان، ارزش فيلم و در نهايت فروش آن را بالا ببرد.

سينماخبر